دانشگاه زنان اوها
دانشگاه تک جنسیتی اوها در سئول بزرگترین و معتبرترین مرکز آموزشی زنان در جهان است. این مرکز آموزشی در سال ۱۸۸۶ و تنها با یک دانشجو تأسیس گردید. پس از سال ها تلاش در سال ۱۹۲۵ به عنوان کالج و در سال ۱۹۴۵ به عنوان نخستین دانشگاه رسمی در کره جنوبی به ثبت رسید. امروزه این دانشگاه معتبرترین مرکز آموزشی زنان در آسیا بوده و در میان ۱۷۰ هزار دانشجوی این دانشگاه نام بسیاری از مشاهیر ملی کره جنوبی نظیر نخستین زن کره ای که موفق به کسب مدرک دکتری گردید، نخستین قاضی زن و تنها نخست وزیر زن این کشور به چشم می خورد.
طراحی ساختمان جدید این دانشگاه به منظور تحصیل ۲۰ هزار دانشجو در سال ۲۰۰۴ به مسابقه گذاشته شد که در طی آن طرح پیشنهادی (دومینیک پرولت) معمار صاحب نام فرانسوی به عنوان طرح برنده اعلام گردید. عملیات احداث این ساختمان در سال ۲۰۰۸ به اتمام رسیده و از آن بهره برداری گردید. طرح خلاقانه ی معمار ضمن معرفی دیدگاهی متفاوت به فضاهای آموزشی نهایت بهره را از موقعیت و شیب زمین برده و ساختمان را در سطح زیرین فضای سبزی وسیع پنهان می کند. در این پارک شهری که برروی بام بخش اصلی ساختمان دانشگاه قرار دارد مسیرهای تردد پیاده با شیبی ملایم طراحی شده اند. بدین ترتیب علاوه بر دعوت از عموم برای حضور در فضای دانشگاه این پارک به محلی برای اوقات فراغت دانشجویان تبدیل شده و در عین حال دید به فضاهای آموزشی داخل ساختمان را نیز ممکن می سازد.
کانسپت طرح و ایده های فضایی دومینیک پرولت در این بنا نیز همچون کتابخانه ملی فرانسه در پاریس بسیار شفاف و در عین حال آبستره می باشند. در مرکز سایت آکس حرکتی وسیعی طراحی شده است که از فضای پیرامون میدان مقابل دانشگاه آغاز شده و همچون خطی مستقیم دانشگاه را می شکافد. در مرکز این مسیر فضای تجمع و حیاطی مسطح وجود دارد که پیش فضای مقابل ورودی اصلی دانشگاه را تعریف میکند. نیمه دیگر به پلکانی عریض و شاخص اختصاص یافته که دسترسی به سایت را از ترازی بالاتر در جبهه پشتی ممکن می سازد.
تناسبات پله ها به نحوی است که این فضای نیمه محصور را به فضای تجمعی در قلب دانشگاه تبدیل کرده و در بسیاری از موانع از آن به عنوان آمفی تئاتر رو باز استفاده می شود. در زیر این پلکان بخش وسیعی از فضاهای داخلی نظیر آمفی تئاتر اصلی دانشگاه قرار دارد. جداره های این آکس تماما شیشه بوده و نور طبیعی را به داخل فضاهای آموزشی، راهرو های ارتباطی و ویدهای داخل ساختمان منتقل می کنند. آنچه بسیار جالب توجه است روشنایی جداره های این آکس در شب است که این فضا را به خطی از نور تبدیل کرده و به واسطه انعکاس روشنایی داخل ساختمان بر فریم های فلزی و براق جداره فضایی رویایی و زیبا را در معرض دید و تجربه دانشجویان و شهروندان می گذارد.
بدین ترتیب پیوندی ارگانیک و عمیق میان پروژه با سایت و زمینه شهری برقرار شده و نه تنها ساختمان در تراز بالایی به عنوان پارک و فضای سبز شهری به نظر می رسد بلکه از آن به عنوان محل عبور و مرور، تجمع و تعاملات روزانه نیز استفاده می شود. چنانچه در مقاطع عرضی ساختمان مشاهده می شود بخش انتهایی بنا ارتفاعی معادل با شش طبقه داشته و در تراز زیرزمین ضمن پیوند دو ساختمان اصلی مستقل به یکدیگر از تمامی مساحت سایت استفاده شده است. در این طبقات علاوه بر بخش های اداری، کلاس های درس و سالن های سمینار و جلسات، فضاهای جنبی متنوعی نظیر کتابخانه، دو سالن سینما، سالن های ورزشی و فروشگاه های تجاری و پارکینگی به مساحت ۲۰ هزارمتر مربع در زیر بام سبز دانشگاه قرار گرفته اند. علاوه بر آکس مرکزی ورود به فضای داخلی از ورودی های فرعی در جداره های خارجی ساختمان ممکن بوده و آسانسورهایی نیز برای ورود مستقیم دانشجویان و معلولن تعبیه شده اند.
نگارنده: پیام اصولی
منبع:
مرجع تخصصی معماری و معماران ایران | معمارفا
www.memarfa.com
